چاپ

آریا بانو - سلامانه: یک متخصص زنان و زایمان گفت: مهم است که خانم‌ها زمان طلایی باروری را از دست ندهند، زیرا با افزایش سن، توان باروری کاهش پیدا می‌کند.
به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه ابن‌سینا جهاددانشگاهی، سهیلا عارفی، جراح و متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ ناباروری اظهار کرد: امروزه سن ازدواج و سن بچه‌دار شدن، بالا رفته است. برای خانم‌هایی که سن‌شان بالای 35 سال است، ما این مدت انتظار را شش ماه در نظر می‌گیریم؛ یعنی اگر پس از شش ماه اقدام، باردار نشدند باید برای درمان مراجعه کنند.
او افزود: همان‌طور که مراجعه دیرهنگام نادرست است، مراجعه زودهنگام هم اشتباه است. ما مراجعان جوانی داریم که پس از چند ماه اقدام برای بارداری با ترس و اضطراب نابارور بودن به ما مراجعه می‌کنند، درحالی‌که هنوز فرصت برای بارداری طبیعی دارند. استرس و نگرانی خودش می‌تواند باعث بر هم خوردن تعادل هورمونی و اختلال در باروری شود. این جراح و متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ ناباروری با اشاره به زمان محدود باروری خانم‌ها افزود: مهم است که خانم‌ها زمان طلایی باروری خود را از دست ندهند، زیرا به‌هرحال با افزایش سن، توان باروری کاهش پیدا می‌کند.
او با بیان اینکه مرز 35 سالگی برای کاهش ذخیره تخمدان در نظر گرفته شده است، افزود: معمولا بین 38 تا 42 سالگی ذخیره تخمدان به حداقل می‌رسد؛ بنابراین خانم‌هایی که هنوز ازدواج نکرده‌اند یا به هر دلیلی فعلا قصد یا امکان بچه‌دار شدن ندارند، بهتر است پیش از 35 سالگی برای حفظ باروری اقدام کنند.
عارفی گفت: حفظ باروری از طریق فریز یا منجمد کردن تخمک یا جنین امکان‌پذیر است و خانم‌ها یا زوج‌ها می‌توانند به مراکز درمان ناباروری مراجعه کنند، تخمک یا جنین خود را فریز و ذخیره کنند و با این کار به‌نوعی زمان را برای خود ذخیره کنند.
انجماد تخمک ویژه بانوانی که یائسگی زودرس دارند
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا افزود: یکی از موارد مهمی که ما استفاده از روش‌های انجماد تخمک یا جنین را پیشنهاد می‌کنیم، یائسگی زودرس یا نارسایی زودرس تخمدان است. اگر خانمی سابقه خانوادگی یائسگی زودرس را داشته باشد یا در بررسی‌های ما خطر بروز آن مطرح شود، توصیه می‌کنیم که از روش انجماد تخمک یا جنین استفاده کند تا پس از توقف عملکرد تخمدان‌ها نیز شانس بارداری داشته باشد. او ادامه داد: منظور از یائسگی زودرس این است که عملکرد تخمدان‌ها و ذخیره تخمدانی زودتر از سن معمول دچار کاهش و افت می‌شوند. این وضعیت ممکن است ناشی از علل مختلف، مانند علل ژنتیکی، علل ایمونولوژیک، وجود التهاب و عفونت، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، سابقه جراحی در محدوده شکم و لگن و اندومتریوز شدید باشد.