چاپ

اين مطالعه نشان داد حتي در افراد بدون آلزايمر، استفاده منظم از داروهاي ضد افسردگي با دو برابر بيشتر خطر شکستگي لگن همراه است. با اين حال، تعداد نسبي شکستگي لگن در ميان افراد مبتلا به بيماري آلزايمر بالاتر است.

محققان گفتند اين خطر در آغاز استفاده از داروهاي ضد افسردگي بيشتر است و حتي تا چهار سال بعد نيز باقي مي ماند.

سانا توروينن کيشينن از دانشگاه فنلاند شرقي گفت: «اين افزايش خطر در مورد تمام داروهاي ضد افسردگي که اغلب استفاده مي شوند، مانند مهارکننده بازجذب انتخابي سروتونين، ميرتازاپين و مهارکننده بازجذب انتخابي نورآدرنالين وجود دارد.»

داروهاي ضد افسردگي جدا از اين که براي درمان افسردگي استفاده مي شوند، براي درمان درد مزمن و نشانه هاي رفتاري و رواني زوال عقل، از جمله بي خوابي، اضطراب و تحريک نيز مورد استفاده قرار مي گيرند.

محققان توصيه مي کنند اگر استفاده از داروي ضد افسردگي ضروري باشد، دارو و ضرورت آن بايد به طور منظم تحت نظارت قرار گيرد. علاوه بر اين، ساير عوامل خطرناک نيز بايد به دقت در طول درمان ضدافسردگي در نظر گرفته شود.

براي اين مطالعه، 50,491 فرد مبتلا به آلزايمر و 100,982 نفر بدون بيماري آلزايمر، با سن متوسط 80 سال از فنلاند مورد ارزيابي قرار گرفته شدند.