چاپ

بانو نيوز- بدون هيچ حساسيتي نکات اين مطلب يک يادآور باشه براي تجديد نظر در مورد چنين عادت هايي :

1. غيبت و دخالت در امور خصوصي ديگران

يکي از سوژه هاي اصلي محاورات که به شدت بين مردم مرسوم شده است عمل زشت غيبت مي باشد. اين روزها زماني که افراد همديگر را ملاقات مي کنند و يا در ميهماني ها حاضر ميشوند عملاً حرفي جز غيبت کردن در مورد ديگران ندارند و با هيجان کامل به اين کار مبادرت مي کنند. برخي هم به خود اجازه ميدهند در حريم خصوصي ترين مسائل ديگران وارد شوند و به امر و نهي و دخالتهاي بي مورد بپردازند.

2. عدم رعايت حق عابرين پياده

در اکثر نقاط دنيا ديدن يک عابر پياده در خيابان به معناي فرمان ايست و احتياط براي راننده مقابل است در صورتيکه در ايران برخي رانندگان به محض ديدن عابر پياده سرعت خود را بيشتر نموده و بدون لحاظ کردن مسائل ايمني و حق تقدم با بي رحمي تمام و با ايجاد رعب و وحشت براي عابرين پياده به مسير خود ادامه ميدهند.

3. حفظ نشانه هاي نو بودن کالا

همسايه تان اتومبيلي نو خريداري کرده اما بعد از سپري شدن يک هفته هنوز برچسب شماره اوليه که بصورت تکه کاغذي روي شيشه جلو چسبيده است را جدا نکرده و حتي فومهايي که بصورت ضربه گير در اطراف دربهاي ماشين نصب شده است کماکان وجود دارند. دوستتان نيز بعد از گذشت يک هفته هنوز برچسب روي نمايشگر گوشي موبايل جديدش را جدا نکرده!

4. تنبلي و از زير کار در رفتن

متوسط ساعت مفيد کار در ايران کمتر از يک ساعت و سي دقيقه ميباشد که دليل آن نبودن فرهنگ کار، فقدان انگيزه، تنبلي و بي مسئوليتي افراد است. اين امر باعث نارضايتي ارباب رجوع، پايين آمدن کارايي و بهره وري و در کل کاهش پيشرفت ملي خواهد شد. در اغلب شرکتها، ادارات و سازمانها اينگونه باب شده که کسي زرنگ و باذکاوت است که تا حد امکان از انجام مسئوليتهايش شانه خالي کند و کم کاري را استراتژي اصليش بداند و در عين حال حقوق و مزايايش را بصورت تمام و کمال دريافت نمايد. کارمندان هيچ تلاشي در راستاي بالابردن کيفيت و راندمان شرکت انجام نداده و در عين حال انتظار بالا رفتن درآمد خود را دارند. به ارباب رجوع کمتر احترام گذارده ميشود و طلبکارانه با وي برخورد ميشود.

5. تجمل گرايي و مصرفي شدن

امروزه شاهد آن هستيم که جامعه با سرعتي باور نکردني به سوي مصرفي شدن در حال حرکت است. افراد بجاي سرمايه گذاري پول خود در مکان مناسب و براي توليد بيشتر و اشتغال زايي ملي، ترجيح ميدهند با خريد اتومبيلهاي گران و کالاهاي لوکس مصرفي ظاهري معقول کسب نموده و اعتبار خود را در بين اطرافيانشان بالا ببرند. چشم و هم چشمي هاي فراوان، گرفتار وامها و قرضهاي سنگين شدن و استرس از جمله پيامدهاي اين مسئله است. اکثر مردم خوشبختي را در تجملات و برتري مالي مي دانند و بين نيازها و خواسته هايشان تمايزي قائل نمي شوند. مسابقات و رالي خريد امري ناپسند ولي متداول در جامعه ايراني است.

6. فقدان فرهنگ تشکر و احترام

از کوچه و خيابان گرفته تا دانشگاه و محل کار و اماکن عمومي، کمتر شاهد شنيده شدن جملاتي مانند "از لطف شما ممنونم"، "خواهش ميکنم"، "اختيار داريد"، "تمنا مي کنم"، "بفرماييد"، "بزرگواريد"، ... هستيم. بجاي آن فضاي زيرآب زني، استفاده از الفاظ ناشايست، بي حرمتي به افراد مسن، به سخره گرفتن افراد، بالا بردن تن صدا،... امري متداول شده است. مردم بايد بياموزند احترام به ديگران، احترام به هويت ملي يک کشور محسوب ميشود. اگر افراد يک مملکت به يکديگر احترام نگذارند چگونه ميتوانند انتظار کسب احترام از ملتهاي ديگر را داشته باشند؟!

7. عدم رعايت نظافت شخصي و شهري

احتياج به توضيح ندارد که متاسفانه نظافت شخصي و اجتماعي از طرف برخي افراد جامعه رعايت نميگردد. از طرز لباس پوشيدن تا بوي بدن و دهان و آرايش موها گرفته تا ريختن زباله در محيطهاي شهري و تفريحي اهم موارد عدم رعايت نظافت است.

8. درگيري در صف و نوبت

صف ها هرکجا و به هر علتي که تشکيل شوند معمولاً تبديل به جولانگاه بي نظمي، درگيري، فحاشي و هتاکي عده اي از افراد به اصطلاح "زرنگ" خواهند شد. حفظ نظم و ترتيب در صف نشان دهنده بالا بودن رتبه اجتماعي و فرهنگ کساني است که در صف حضور دارند. متاسفانه شاهد آن هستيم که در برخي امور مذهبي و خيريه مانند سرو غذاي نذري نيز چنين بي نظمي ها و زد و خوردهايي بوجود مي آيند. احتمالاً بايد برخورد کرده باشيد در مجالس عروسي گاهي زمان سرو شام جمعيت با چه سرعتي به سمت ميز سلف سرويس هجوم مي آورند!

9. پرورش اندام براي رعب و ترس

شايد ديده باشيد پسراني که با اندامهاي پرورش يافته و عضلاني درحالي که بازو و سينه هاي خود را در معرض نمايش گذاشته اند با چهره اي مهاجم و آماده درگيري در همه جا پرسه مي زنند! آنها با نگاه خود اطرافيانشان را به مبارزه مي طلبند! چه نکوهيده است زماني که برخي افراد انگيزه هاي اصلي ورزش و تناسب را فراموش کرده و صرفاً براي عرض اندام، قلدري و جلب توجه در سطح جامعه اقدام به حجيم کردن عضلات خود مي کنند.

10. اسراف، اسراف، اسراف!
اسراف يعني زياده روي در مصرف، بيهوده مصرف کردن، بيش از نياز مصرف کردن، مصرف کنترل نشده، دور ريختن چيزي که ميتوان از آن استفاده کرد. کافيست با محاسباتي ابتدايي متوجه شويد که ميزان اسرافي که در کشور به عناوين مختلف همه روز در حال انجام است اگر جلوگيري مي شد، چه ميزان در صرفه جويي خانوادگي و ملي اثر مي گذاشت و مشکلات چه تعداد از مردم حل مي شد.