چاپ

بانو نيوز - نوشتار حاضر ديدگاه يکي از فعالان حوزه زنان-خانم توران ولي مراد- پيرامون اقدامات دولت در حوزه زنان است.بانو نيوز براي آشنايي به نظرات همه بانوان ايراني اين ديدگاه را منتشر مي کند.
دولت يازدهم با شعارهاي بسياري در حوزه زن و خانواده که توجه زنان و مردان را به خود جلب کرد کار خود را آغاز کرد. همين شعارها و مطالبات زنان همچنان در طول دوره دولت تداوم داشت. اما در عمل در دولت يازدهم در حوزه زن و خانواده چه افتاقي افتاد؟ نگاهي به کارنامه دولت در ارتباط با موضوع زن و خانواده گواه است که:
- با توجه به نياز جوانان به تشکيل ازدواج و سلامت و آرامش در محيط خانواده مهمترين وظيفه دولت در ارتباط با زنان داشتن برنامه ها و طرح ها و اقدامات در ارتباط با ازداج جوانان، سلامت و محيط امن و آرام خانواده بوده است که کارنامه دولت در اين ارتباط خالي از عمل است. خانواده عنصر فراموش شده دولت يازدهم بوده است همچنان که ستاد ملي زن و خانواده که ستادي کارساز براي رفع مشکلات در حوزه زن و خانواده است به طور کامل در دولت يازدهم تعطيل بود.
- لايحه اي در جهت اصلاح قوانين، رفع خلاء هاي قانوني و رفع مشکلات زنان و خانواده تصويب نشد.
- طرحي ملي در جهت رفع مشکلات زنان و خانواده به جريان نيافتاد.
- در حوزه بين الملل عملکردي متناسب با شان و جايگاه جمهوري اسلامي در ارتباط با زنان در کشورهاي منطقه، کشورهاي اسلامي و وظيفه جهاني در ارتباط با موضوع زن و خانواده نقشي ايفا نشد.
- زن با پرهيز از عرضه جذابيت هاي جنسي خود کرامت انساني خود را هم براي خودش و هم براي جامعه تثبيت مي کند. دولت يازدهم عملکردي در جهت دادن اين آگاهي به جامعه نداشته و در اين ارتباط مردود است.
- هويت انساني زن، نقش و جايگاه متناسب با همين هويت در حيطه خانواده و اجتماع بدون برنامه و عملکرد براي دستيابي به همين هدف حاصل نمي شود که کارنامه دولت براي دستيابي به همين هدف خالي از عمل است.
دولت قوه اجرائيه کشور است. مجموعه اي در دولت به اسم معاون امور زنان و خانواده زير مجموعه نهادرياست جمهوري، به اضافه مشاورين امور زنان در وزارتخانه ها و سازمان هاي تابعه و استانداري ها و نهادها و سازمان هاي دولتي اين مجموعه را مي سازد. اين مجموعه وظيفه دارد که در جهت رفع مشکلات زنان و خانواده خود را سازمان دهي و مديريت کند تا در سطح ملي فعاليت داشته باشد.
دولت يازدهم به عوض فعال شدن براي رفع مشکلات زنان و خانواده در سطح ملي نقش مطالبه گري ايفا کرد. به عوض انجام وظيفه طلب کرد مطالبات زنان را. بگذريم از اين که خانواده را که به طور کامل کنار گذاشت و مطالباتي هم که به عنوان مطالبه زنان مطرح شدند مطالبه زنان در سطح گسترده نبودند ولي اصل اشکال اين جاست که وظيفه دولت اجراست نه مطالبه گري.
آن چه در ارتباط با زنان و خانواده بايد عمل مي شده و نشده نه فقط در دولت يازدهم انجام نگرفته بلکه در کليه دولت ها که پستي به اسم زنان و از سهم زنان داشته اند همچنان دستشان خالي از عمل است. دولت يازدهم از اين رو عملکرد ناصحيح و سوء استفاده اش به اسم زنان خودنمايي مي کند که با طرح مطالبات زنان توهم فعال بودن در جهت رفع مشکلات زنان و خانواده را به جامعه وارد کرد و اين توهم توقعات را تشديد مي کند.
توقعاتي که به آن ها پاسخ داده نمي شود. وقتي مطالبات با صداي بلند با استفاده از امکاناتي که دولت در اختيار دارد مطرح مي شوند اما در عمل براي پاسخگويي به آن ها کاري متناسب که آن مطالبه را به نتيجه برساند انجام نمي شود آن چه از آن باقي مي ماند ايجاد نااميدي است. به اضافه القاي حس ناتواني نظام اسلامي در پاسخگويي به مطالبات زنان و خانواده که اين امر به معني ايجاد چالش و فاصله ميان دولت ملت است.
وقتي معاون رئيس جمهور "ماموريت" معاونت امور زنان و خانواده را "ايجاد حساسيت" بداند بديهي است که دستان دولت از عمل در جهت رفع مشکلات زنان و خانواده ها به طور زيرساختي و ماندگار خالي باشد.
از رئيس جمهور محترم مي خواهيم که معاونت امور زنان و خانواده را به فردي بسپارد که "ازدواج جوانان" و
"خانواده" برايش کنارگذاشته شده و فراموش شده نباشد. فردي باشد که نيروها و امکانات موجود به نام زنان و سهم زنان را خرج جريان سياسي نکند و به عوض بهره برداري سياسي در جهت رفع مشکلات زنان و خانواده فعال و مديريت کند.
از ايشان مي خواهيم امور زنان و خانواده در دولت دوازدهم را به فردي بسپارد که بتواند غلطکاري ها و بهره برداري هاي سياسي به اسم زنان و خانواده در دولت يازدهم را جبران کرده و دولت را در امور زنان و خانواده در مسير صحيح مديريت کند نه مطالبه گري. مطالبه گري ماموريت نهادهاي مدني است و دولت وظيفه پاسخگويي به مطالبات و خدمت به مردم را دارد نه دادن شعار.