آریا بانو - غزل شماره 176 حافظ در روزهای اول ورود مجدد شاه شجاع به شیراز پس از فراری شدن شاه محمود یعنی در ماه ذیحجه 767 سروده شده است. این غزل به شیوایی و
زیبایی وصال پس از دوری را به تصویر میکشد. در وقت سحر که از بهترین اوقات روز است، بخت و اقبال به سراغ حافظ آمده و به او مژده میدهد که خسرو شیرین و نگار او به دیدنش آمده است.
سرویس فرهنگ و هنر
سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد
قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد
مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای
که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد
گریه آبی به رخ سوختگان بازآورد
ناله فریادرس عاشق مسکین آمد
مرغ دل باز هوادار کمان ابروییست
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد
ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست
که به کام دل ما آن بشد و این آمد
رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریهاش بر سمن و سنبل و نسرین آمد
چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
دشمنانت شکست را قبول کردهاند و دوران غم به پایان رسیده است، پس شاد و خوشحال باش.
به زودی
مالی به دستت خواهد رسید که باعث حل مشکلات میگردد. نور امید و خوشبختی به وجود تو تابیده است و خبر از روزهایی دلانگیز همراه با موفقیت و پیروزی میدهند.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 177 - نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
http://www.banounews.ir/fa/News/91499/غزل-شماره-176-حافظ--سحرم-دولت-بیدار-به-بالین-آمد