آریا بانو - یاسوج - چهار ماه پس از تصویب
ساعت ورزش بانوان کارمند در کهگیلویه و بویراحمد ، موانعی بر سر راه اجرای این مصوبه قرار دارد که
بانوان تاکنون نتوانسته اند از این
ساعت آنچنان که باید استفاده کنند.
به گزارش ایرنا، با اینکه
زنان تنها نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند اما
سلامت همه جامعه به
سلامت همین نیمه پیوند خورده است.
نیمه ای که توجه به
سلامت جسم و روحشان را یا درگیر و دار زندگی های پر مشغله فراموش کرده اند و یا جامعه اجازه فکر کردن و اولویت بخشیدن به این موضوع را از آنها گرفته است.
در این میان
زنان شاغل، در بی توجهی به
سلامت جسمی و ورزش، گوی سبقت را از دیگر اقشار ربوده اند.همین موضوع نیز باعث شد تا خرداد ماه طرح پیشنهادی اختصاص
ساعت ورزش بانوان در وقت اداری به تصویب شورای
بانوان استان کهگیلویه و بویراحمد برسد.
بر اساس این مصوبه باید شرایطی فراهم می شد که تمامی
بانوان شاغل در دستگاه ها برای تامین
سلامت جسم و به تبع آن
سلامت روح و نشاط اجتماعی بتوانند در هفته سه روز در ساعات اداری ساعتی برای
ورزش داشته باشند.
اداره
ورزش و
جوانان نیز موظف شد سالنهای ورزشی و امکانات خود را در اختیار آنها قرار دهد. مصوبه ای که در آن مقطع بشدت مورد استقبال
بانوان قرار گرفت.
اما آمارهای ادارات و اداره کل
ورزش وجوانان نشان می دهد چهار ماه پس از ابلاغ این طرح، تعداد
زنان کارمند استفاده کننده از سالن های ورزشی در این استان به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد و در نگاه اول چنین می نماید که
بانوان علاقه ای به
ورزش و
ساعت ورزش و
سلامت ندارند.
همین هم باعث شد تا در کارگروهی با حضور کارشناسان و مشاوران امور
بانوان دستگاه ها دلایل این موضوع بررسی شود.
مدیرکل
بانوان استانداری کهگیلویه و بویراحمد می گوید: مهمترین دلیل تعیین
ساعت ورزش برای
بانوان شاغل این است که این قشر علاوه بر اشتغال در ادارات ، وظایف دیگری از جمله
مدیریت مسائل خانواده،
فرزند داری، همسرداری و غیره را به عهده دارند در نتیجه وقت کمی برای خود می گذارند.
آذر صفایی نیا ادامه می دهد: از آنجایی که
مادر سالم رکن و ستون
خانواده و جامعه است پس لازم بود که برای این قشر تدبیری ااندیشیده شود و قرار دادن
ساعت ورزش در شیفت اداری منطقی ترین پیشنهاد برای حمایت از
سلامت آنها بود.
اما موانعی بر سر راه اجرایی شدن این مصوبه است که به گفته مدیران حوزه
بانوان دستگاه ها،بی توجهی به
ورزش نه انتخاب خود
بانوان بلکه اجبار و تحمیل سیستم اداری است. تحمیلی که نشات گرفته از نگاه مدیران به مقوله
سلامت و
ورزش زنان است.
مسئول امور
بانوان یکی از دستگاه ها می گوید: برخی مدیران به
ورزش اعتقادی ندارند و اعتبارات ورزشی آنها دست نخورده برگشت می خورد. در حالی که این اعتبارات می تواند به نشاط و
سلامت کارمندان و جامعه کمک کند.
یکی از
بانوان شاغل در ادارات هم گلایه می کند که به رغم نیاز
بانوان به
ساعت ورزش اما مدیران اجازه استفاده از این فرصت را نمی دهند و در نتیجه خانمها مجبورند مرخصی ساعتی خود را برای
ساعت ورزش استفاده کنند که البته
بانوان متاهل با اینکه نیاز بیشتری به
ورزش دارند اما مرخصی خود را برای امور مربوط به
خانواده نگه می دارند.
مشاور امور
بانوان یکی از اداراتی که 70 کارمند خانم دارد هم می گوید مدیران می گویند در ساعات غیر اداری از فرصت ورزشی استفاده کنید که در آن ساعات شرایط مهیا نمی شود زیرا خانم های کارمند وقتی به خانه می روند بخش دوم وظایفشان شروع می شود.
کارشناس
بانوان یکی از ادارات هم می گوید گاهی مدیران کل اجازه استفاده از
ساعت ورزش را می دهند اما چون مدیران امور اداری توجیه نشده اند این مصوبه مهم را با بخشنامه های داخلی سازمانی بلا استفاده می کنند.
وی ادامه می دهد برای اینکه این مصوبه اجرایی شود باید استاندار و مدیرکل امور
بانوان در گام اول مدیران را توجیه کنند تا موانع اداری را از سر راه
بانوان برای استفاده از
ساعت ورزش بردارند.
وی یادآوری می کند: همکاران مرد در طول روز به راحتی می توانند میزهای خدمت را خالی کنند بدون اینکه جریمه یا اخطاری متوجه آنها باشد اما متاسفانه خانم ها با همه احساس مسئولیتی که دارند حتی اجازه استفاده از حق و حقوق مصوب خود را ندارند.
البته دلایلی دیگری نیز برای روی زمین ماندن این مصوبه مطرح شد که انحصاری کردن فضاهای ورزشی برای آقایان و یا تبعیض میان
بانوان بر اساس نوع قرارداد کاری از جمله این موارد است.
از آنجایی که
سلامت جامعه به
سلامت بانوان گره خورده است پس نه فقط خود آنان که همه جامعه نیز در قبال تامین
سلامت جسمی
زنان به عنوان ، همکار، همسر،
مادر مسئول هستند.
زنان در کهگیلویه و بویراحمد ،استانی با ساختاری
سنتی و عشیره ای برای رسیدن به حقوق خود راهی طولانی پیش رو دارند که سخت باید بکوشند و اگر حاصل نشد فریاد بزنند.
این استان در جنوب غربی
ایران نزدیک به 713هزار نفر جمعیت دارد که نیمی از این جمعیت را
زنان تشکیل می دهد.
1662