آریا بانو - ایسنا / خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد روز یکشنبه به مناسبت چهل و هفتمین سالروز درگذشت استاد محمدعلی امیرجاهد هنرمند برجسته موسیقی ایران، میزبان مهدخت معین (فرزند دکتر معین و نوه استاد امیرجاهد) و جمعی از هنرمندان موسیقی بود.
در ابتدای این مراسم، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) گفت: «ما امروز دور هم جمع شدیم تا یاد و خاطره هنرمندی بزرگ را گرامی بداریم که حق بسیار بزرگی بر گردن فرهنگ و هنر این سرزمین هم در شعر و ادب و در موسیقی دارد. به هر حال این منزل و بنا بزرگانی را در خودش دیده است. یادگار ارجمند ایشان سرکار خانم دکتر مهدخت معین فرمودند که هر زمانی که در این منزل حضور پیدا می‌کنم، از نو شکفته می‌شوم و خاطرات حضور هنرمندان برایم زنده می‌شود و انرژی و نیروی تازه‌ای دریافت می‌کنم.»

او ادامه داد: «در این منزل بزرگانی رفت و آمد داشتند و آثار ارزشمندی در این مکان تولید و یا اجرا شده و فکر می‌کنم به نوعی با تمام این عزیزان هم‌نفس هستیم. خوشحالم که این مکان یکی از پایگاه‌های مهم فرهنگی و هنری شهر است. هر زمانی هم که اخباری مبنی بر رخداد اتفاق ناگواری برای این مجموعه می‌شنویم، از اعماق وجود ناراحت می‌شویم اما هم‌اکنون در حال حاضر یکی از پایگاه‌های مهم موسیقی شهر تهران، خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد است که این موضوع، مایه مباهات و امید برای اهالی فرهنگ و هنر کشور است. در این مرکز، نسلی تربیت می‌شوند که پرچمداران آینده موسیقی کشور هستند.»
نوربخش افزود: «بهانه امروز و امشب، چهل و هفتمین سالروز درگذشت بزرگمرد موسیقی ایران استاد محمدعلی امیرجاهد ما است. استاد امیرجاهد نیازی به توصیف ندارند و ما از دوره قاجار به بعد، بعد از عارف و شیدا، تعداد انگشت شماری تصنیف‌ساز برجسته داریم. یکی از نام‌های درخشانی که همواره بر تارک موسیقی ایران می‌درخشد، استاد محمدعلی امیرجاهد هستند که تصانیف پرشمار و ماندگاری که نسل‌های مختلف آن‌ها را زمزمه می‌کنند و بارها با تنظیم‌های مختلف بازتولید و بازاجرا می‌شود و نسل‌های آینده آن‌ها را بازتولید خواهند کرد. این‌ها تماما از ذهن و ضمیر بزرگمردی مانند امیرجاهد تراوش شده و بسیار ارجمند و عزیز است؛ به دلیل اینکه آهنگسازان و تصنیف سازان ما عمدتا موسیقیدانانی بودند که شاعر نبودند و تعدادی قلیل بودند که شعر و موسیقی را تولید کردند. عارف قزوینی، علی‌اکبر شیدا و استاد امیرجاهد موسیقیدانانی بود که هم ترانه‌سرا و هم آهنگساز بودند به همین علت نیز آثاری که تولید کردند، شنیدنی هستند. در حال حاضر شنیده‌ایم که شهردار محترم منطقه 14 تغییر کرده و جناب دکتر شهرابی فراهانی سکان این منطقه را عهده‌دار شده‌اند که در مراسم حضور ندارند و امیدوارم نگاه ایشان بسیار ویژه باشد و کمبودهای قبل جبران شود.»
پس از صحبت‌های حمیدرضا نوربخش، هاتف شرار (هنرمند روشن دل و شاگرد استاد اکبر گلپایگانی) به روی صحنه آمد و زندگی‌نامه استاد محمدعلی امیرجاهد را شرح داد و افزود: «ما قبل از زمان قاجار، ضربی‌خوانی‌ها و تصانیفی را داشتیم و داریم که مشخص نیست چه کسانی آنها را سروده و یا ساخته‌اند اما از زمان مرحوم شیدا و عارف این مسائل آغاز شد و مرحوم شیدا اغلب آثارشان عاشقانه است و مرحوم عارف آثار اجتماعی، سیاسی و حتی عاشقانه دارد اما عاشقانه‌های مرحوم عارف به سیاست و اجتماع روزگار خودش پهلو می‌گذارد.»
وی افزود: «ملودی‌هایی که مرحوم شیدا و عارف ساختند، در عین حال که بسیار پر مغز و پر معنا هستند و براساس ردیف‌ها و دستگاه‌های خودمان است، بسیار دل‌انگیز و در عین حال بسیار ساده هستند و به ندرت پیش می‌آمد که این دو عزیز قطعات بسیار پیچیده‌ای را ساخته باشند. اما بعد از این دو بزرگوار، به استاد محمدعلی امیرجاهد می‌رسیم که آثار وی تلفیقی از آثار مرحوم «شیدا» و «عارف» است که هم آثار عاشقانه و هم آثار اجتماعی، سیاسی دارد. امیرجاهد جدای از اینکه تلفیق شعر و موسیقی را رعایت می‌کرد، به فکر تقطیع نیز بود و شما زمانی که آثار امیرجاهد را با شعر دیگری می‌گذارید، قابل اجرا و مشخص است که بر ادبیات و ردیف و دستگاه‌های موسیقی اشراف کامل دارد.»
پس از صحبت‌های هاتف شرار، این هنرمند به همراه صابر اله دادیان (نوازنده تار) و امیر کریمی (نوازنده تمبک) ساز و آواز و یک قطعه از آثار استاد امیرجاهد را اجرا کردند.
در ادامه مهدخت معین (نوه استاد محمدعلی امیرجاهد) گفت: «هنرمندان و اساتید موسیقی بزرگی در این خانه موزه رفت و آمد داشته‌اند. استاد صبا بارها از صبح روزهای جمعه تا غروب آن روز با استاد امیرجاهد کار می‌کردند و نت‌های تصانیف استاد امیرجاهد را استاد صبا می‌نوشتند. نت‌هایی که دو جلد دیوان امیرجاهد وجود دارد، تمام آن‌ها توسط استاد ابوالحسن صبا نوشته شده‌اند.»

او ادامه داد: «خاطرم هست که استاد پایور به همراه برخی از هنرمندان و همینطور استاد امیرجاهد در روزهای تابستان در حیاط این خانه به نواختن سنتور می‌پرداختند. بعدها استاد امیرجاهد مدت زیادی گرفتار سالنامه پارس بودند و پس از آن نیز مشغول تألیف دو جلد دیوان شدند. جناب آقای هاتف شرار در زمینه زندگینامه استاد امیرجاهد خصوصا تصنیف سازی ایشان مطالب تخصصی و جدیدی را ارائه کردند که برای بنده نیز جالب بود.»
اجرای نقالی به سرپرستی الهه تاجیک و هنرنمایی الهه تاجیک، سارینا سیفی، حلما یارمحمدی و پرسام علیزاده از دیگر بخش‌های این مراسم بود.
پس از اجرای نقالی، گروه موسیقی استاد امیرجاهد به خوانندگی سید رضا طیبی و نوازندگی حسین روزبهانی (تار)، سعید میرزاحسینی (نی) و امیر کریمی (تمبک) به روی صحنه آمدند و قطعاتی از این استاد برجسته را اجرا کردند.

علی تحریری (نوازنده سنتور)، سید رضا طیبی (آواز)، حسین باباخانی تیموری (خوشنویسی)، محسن میرحسینی (خوشنویسی)، مهدیه رضازاده (ویلن)، امیرحسین طریقت (تمبک)، زهره حدادی (پیانو)، مرتضی میر (دف)، نعیمه باقری (خوشنویسی)، الهه تاجیک (نقالی)، آمنه خدادادی (گیتار)، مهدی مساح بیدگلی (تئوری موسیقی)، مرجان راغب (سنتور) و آرمین رهبر (تذهیب) از اساتید منتخب سال 1402 خانه موزه بودند که تقدیر ویژه ای از این هنرمندان به عمل آمد.