چاپ

آریا بانو - ایسنا / یک روان شناس کودک و نوجوان گفت: اگر والدین متوجه شدند فرزندشان در مورد موضوعی به آن‌ها دروغ گفته، نباید این دروغگویی را علنی کنند.
پریسا ارجمندی با بیان اینکه کودکان در دنیای جالبی از خیال و واقعیت زندگی می‌کنند، اظهار کرد: عدم راستگویی کودکان را به واسطه تفاوت نوع نگاه آن‌ها به مسائل نباید با دروغ گویی بزرگسالان مقایسه کرد؛ زیرا آن‌ها بسیاری از چیز‌هایی را که می‌گویند، غیرواقعی نمی‌دانند به همین جهت نباید تصور کنیم هر چیز غیر واقعی که کودکان می‌گویند دروغ است.
وی ادامه داد: عدم راستگویی در کودکان طبیعی است و ریشه در فرآیند رشد کودک دارد؛ آغاز آن از زمان تکلم کودک و در حدود 2 سالگی به بعد است، به طور معمول در حدود 6 سالگی کودکان از میزان عدم راستگویی خود کم می‌کنند، اما اگر بعد از این سن همچنان به عدم راستگویی ادامه دهند، اینجاست که می‌تواند نگران‌کننده باشد.
بازار

آریا بانو

راهکار‌های مقابله با عدم راستگویی در کودکان
وی یادآور شد: والدین باید به این نکته توجه کنند که از واکنش هیجانی در برابر کودکان بپرهیزند چرا که رفتار‌هایی همچون نصیحت کردن، سرزنش کردن، تنبیه و یا طرد او بدون تصمیم‌گیری واقع‌بینانه نه تنها باعث تکرار رفتار کودک می‌شود بلکه والدین را در نظر کودک فردی بی‌منطق جلوه می‌دهد.
ارجمندی یادآور شد: برای شناسایی علت دروغگویی کودک کافی است والدین به رفتار خودشان رجوع کنند زمانی که والدین مدام فرزند خود را از خوردن شکلات منع می‌کنند به تبع کودک بدون اجازه شکلات می‌خورد و در این رابطه دروغ هم می‌گوید.
وی ادامه داد: والدین پر توقع که بسیار بیشتر از سن فرزندشان از او انتظار دارند، بچه‌هایی دارند که بیشتر از بقیه بچه‌ها به عدم راستگویی متوسل می‌شوند، چون نمی‌توانند انتظارات والدین را برآورده کنند و مجبور می‌شوند راه فراری برای خود پیدا کنند؛ بنابراین والدین باید انتظارات خود را متناسب با سن و توانایی‌های کودک تعیین کنند.
این روان شناس کودک و نوجوان تصریح کرد: اگر والدین متوجه شدند فرزندشان در مورد موضوعی به آن‌ها دروغ گفته، نباید این دروغگویی را علنی کنند؛ چرا که فقط حد و مرز بین کودک و والد را خدشه دار می‌کند و سبب بروز لجبازی در کودکان می‌شود، بنابراین باید با رفتار ملایم به کودک این فرصت را بدهند که در موقعیت دیگری حقیقت را به آن‌ها بگوید.
ارجمندی عنوان کرد: والدین باید همواره سعی کنند در کلامشان به کودک دروغ نگویند؛ به عنوان مثال نباید بگویند بستنی نداریم بلکه صریح باشند و به کودک بگویند قبل از شام اجازه نداری خوراکی بخوری. چرا که با گفتن دروغ به او یاد می‌دهید هر وقت چیزی مطابق میلش نبود، دروغ بگوید.
وی با تاکید بر اینکه والدین باید کوچک‌ترین رفتار‌های مثبت کودک را مورد توجه قرار دهند، اظهار کرد: توجه کافی والدین در برابر کودک این نکته را به همراه دارد که نخواهد به شیوه‌های منفی جلب توجه کند.
ارجمندی با بیان اینکه والدین باید از برچسب دروغگو زدن به کودک اجتناب کنند و او را با این واژه خطاب نکنند، افزود: برای آشکار کردن عدم راستگویی کودک نباید او را امتحان کرد پرسش از مساله‌ای که والدین خود از قبل پاسخ آن را می‌دانند، در واقع کودک را در تنگنا قرار می‌دهد که یا دروغ بگویید و خودش را رها کند و یا حقیقت را بگوید و تنبیه شود.