بزرگنمايي:

آریا بانو - راهکارهای رفع کسالت بعد از تعطیلات طولانی‎
تعطیلات 13 روزه نوروزی زندگی شما را از روال عادی خارج کرده است و شما هم ممکن است برای بازگشتن به محل کارتان احساس کسالت و بی حوصلگی داشته باشید.
چگونه بعد از تعطیلات نوروزی به روال عادی زندگی برگردیم؟
بازگشت به روال زندگی عادی بعد از پایان یک دوره نسبتا طولانی تعطیلات، یکی از سخت ترین اتفاق هایی است که در انتظار انسان هاست. دانش آموزان، دانشجویان و بعضی کارمندان، 13 روز ابتدایی فروردین را تعطیل هستند یا مرخصی می گیرند و زندگی شان از روال عادی خارج می شود و رغبتی به بازگشت به روزهای قبل از تحویل سال ندارند. در این مطلب می خواهیم به بررسی راهکارهای رفع کسالت بعد از تعطیلات طولانی نوروز بپردازیم.
چرا انگیزه ندارید؟
مهم ترین عاملی که باید در این باره مطرح شود، این است که اصولا چرا زندگی کاری و تحصیلی بیشتر مردم آن قدر کسل کننده و بی هدف شده است که هیچ انگیزه ای برای ادامه آن وجود ندارد؟ خصلت ذاتی انسان به گونه ای است که از بطالت و وقت کشی بیزار است چون موجب کسالت روحی و روانی او می شود و در مقابل، چالش و عملکرد مثبت باعث ایجاد انگیزه و تلاش بیشتر می شود. حال اگر واقعا زندگی های کاری و تحصیلی افراد تا این حد خالی از معناست که برای شروع دوباره آن پس از تعطیلات نوروز انگیزه ای وجود ندارد، باید به فکر تغییرات اساسی افتاد.
آثار تغییرات سبک زندگی در تعطیلات
نکته بعدی معطوف به دوران تعطیلات است. معمولا افراد در طول 14 روز تعطیلات، کل سبک زندگی خود را تغییر می دهند و ساعت خواب و بیداری و غذا خوردن شان به طور اساسی تغییر می کند. به طور طبیعی، صبح زود بیدار شدن برای شخصی که عادت کرده دیر بخوابد و دیر بیدار شود، مشکل خواهد بود. از سوی دیگر، این چرخش ساعت خواب و بیداری به افزایش حس بطالت و بی برنامگی دوران تعطیلات دامن می زند. اگر افراد برای تعطیلات خود برنامه مشخصی داشته باشند که از روزهای خود برای تفریحات سالم استفاده بهینه بکنند، قاعدتا با انرژی روانی بیشتری وارد زندگی کاری و تحصیلی می شوند. تفریح کردن یکی از راه های افزایش ذخیره انرژی روانی انسان است. ما برای هر کاری که در طول شبانه روز انجام می دهیم، انرژی روانی مصرف می کنیم و مشکلات و دغدغه های روزمره هم انرژی روانی بیشتری لازم دارند. قاعدتا تا ظهر خوابیدن در تعطیلات و باقی روز را تلویزیون تماشا کردن باعث افزایش ذخیره انرژی روانی نخواهد شد. بنابراین بی حوصلگی و کسلی برای افرادی که سبک زندگی شان را در این مدت تغییر اساسی داده اند، طبیعی است.
تظاهری که دردسرساز می شود
تظاهر به دوست نداشتن مدرسه و کار، یکی از خصلت های رفتاری رایج در کشور ماست. اگر شخصی ابراز کند که برای مدرسه، دانشگاه یا کار دلش تنگ شده است و انرژی زیادی برای شروع فعالیت دارد، مورد تمسخر واقع می شود و با عناوین نه چندان جالب خطاب خواهد شد! بنابراین بیشتر افراد تظاهر به بی حوصلگی، سخت بودن بیدار شدن در صبح زود و ... می کنند تا با بیشتر مردم احساس همرنگی کنند. همین ابراز کسالت هرچند ساختگی، باعث شیوع آن در جو و فضای ذهنی افراد می شود زیرا کسالت یکی از مسری ترین حالات روحی است. همه ما این تجربه را که با خمیازه کشیدن فردی، بقیه هم خمیازه می کشند، تجربه کرده ایم.
اهداف تان نباید آرزو باشد
برای رفع و درمان بی حوصلگی باید اهداف کوتاه مدت دنبال کنید. نکته بعدی، داشتن هدف های کوچک برای زندگی روزمره است. معمولا در ابتدای تعطیلات، افراد اهداف یا بهتر است بگوییم آرزوهایی را برای سال جدید مطرح می کنند و چون در دوران نوروز حرکتی برای تحقق آن ها انجام نمی دهند، احساس بی انگیزگی و رخوت بر آن ها مستولی می شود و زندگی خود را کسل کننده می بینند. در این بین باید گفت نحوه این هدف گذاری ها اشتباه است. همان گونه که گفته شد این اهداف، بیشتر آرزو هستند تا دست یافتنی. برای مثال این که من در سال جدید انسان بهتری بشوم، بیشتر تلاش کنم، معنوی تر باشم و ... چنان بزرگ و مبهم است که عملا انجام شدنی نیستند. انسان بهتر بودن، دقیقا به معنای انجام چه کاری است؟ مشخصا چه اعمالی را انجام دهیم تا موفق تر باشیم؟
5 ویژگی که هدف هایتان باید داشته باشد
اهدافی که برای سال جدید در نظر گرفته می شوند، باید پنج ویژگی زیر را داشته باشند: مشخص باشند، قابل اندازه گیری باشند، قابل دست یابی باشند، مرتبط باشند و زمان بندی شده باشند. برای مثال این که من لاغرتر بشوم صرفا یک آرزوست تا زمانی که تبدیل به یک هدف مشخص شود: در طول دو ماه با سه ساعت ورزش در هفته، 10کیلو وزن، کم خواهم کرد. حال بعد از هر هفته می توان سنجید که آیا سه ساعت ورزش انجام شده است یا خیر؟ از سوی دیگر، در پایان هر ماه میزان کاهش وزن هم قابل رصد است. وجود چنین اهداف مشخصی، انگیزه کار و تلاش را فراهم می آورد.
روحیه تلاش را در خودتان نهادینه کنید
اگر می خواهیم جامعه ای پویا و از همه نظر فعال و پربار داشته باشیم، باید جو و روحیه کار و تلاش را در آن نهادینه کنیم. در جامعه ای که از زیر کار در رفتن، برگزار نشدن کلاس و... افتخار محسوب می شود، قاعدتا در استقبال از پایان تعطیلات، هرچند هم که مفرح باشد با یاس و کسالت رو به رو خواهیم شد.
منبع : khorasannews.com