بزرگنمايي:

آریا بانو - برخی از معماران عاشق رنگ هستند و برخی دیگر احساسی به رنگ ندارد،گروه سوم از رنگ‌ها به شدت متنفرند و گروه آخر، رنگ را برای خلق و طراحی عجیب و متفاوت قابل قبول می‌دانند.


سرویس معماری هنرآنلاین: بحث رنگ در معماری موضوع جدیدی نیست و درباره آن مطالب بسیاری گفته شده که البته هنوز به پایان نرسیده است بنابراین می‌توان گفت هیچگاه صحبت درباره رنگ‌ها تمام نخواهد شد.
در دنیای امروز که در آن کلیشه‌های معماری به شدت افزایش یافته و استفاده از رنگ مشکی برای برخی‌ها به یک اصل تبدیل شده،معمارانی وجود دارند که با جرأت از رنگ‌ها در پروژه‌هایشان استفاده می‌کنند.در ادامه 7 معمار که هیچ ترسی از رنگ‌ها نداشته و در آثار خود از رنگ‌ها نهایت بهره را برده‌‍اند، معرفی می‌کنیم.
آنتونی گائودی(1852 – 1926)
او را می‌توان یکی از بهترین رهبران هنرنو دانست که با استفاده از هنرهای ترئینی سنتی مانند شیشه‌های رنگی،سرامیک و فرفورژه با اشکال خاص و متفاوت و ترکیب با طبیعت و دین در کنار رنگ‌های زیبا طراحی‌های خاص خود را خلق کرد. او همچنین پروژه‌هایی چون: Casa Vicens, El Capricho, Casa Batllo, Park Guell and the Sagrada Familia را خلق کرد که در میان شاهکارهای این معمار، موفق شد و بسیار جلب توجه کرد.


لوئیس باراگان(1902 – 1988)
این طراح از تمام صفحه برای برای رنگ آمیزی با رنگ‌های روشن و متضاد استفاده می‌کند بنابراین هرگز نمی‌توان رنگ‌های دلگیر را در طراحی او دید.استفاده از صورتی ملایم یا نارنجی درخشان برای کنج‌ها،انتخاب رنگ زرد برای راهرو و قرار دادن رنگ قرمز در مقابل رنگ آبی از تکنیک‌های این معمار است که برگرفته از فرهنگ آن منطقه و فضای داخلی مورد نظر است.در طراحی او می‌توان آرامش،سکوت،صمیمیت و شگفتی را به خوبی احساس کرد.



مایکل گریوز(1934 – 2015)
این معمار علاقه زیادی به فرانچسکو بورومینی دارد و می‌خواهد احساس قوی این معمار را در آثار خود به دست آورد.اما اگر از یک سطح صاف و سفید در طراحی استفاده کنیم، ویژگی خاص آن چه می‌تواند باشد؟ این معمار امریکایی برای پاسخ به این سوال و در راستای سنت شکنی مدرنیست از رنگ‌های شاد و فرم‌های جسورانه در طراحی‌های پست مدرن خود مانند: Coletta School, Portland Building, and the Dolphin Resort at Walt Disney World استفاده کرده است.


تئو وان دوسبرگ (1883-1931)
دوسبرگ، هنرمند و معمار خودآموز و یکی از استدلال گران دِ استَیْل(De Stijl) است.او ایده‌های خود را درباره رنگ با قدرت تمام در طراحی‌های مشترک با همکارانش وارد کرده است. کافه l'Aubette از جمله نمونه‌های کارهای او با چنین دیدگاهی است.وجود سطوح و صفحه متعدد اجازه بازی با رنگ را به این معمار داده برای مثال؛زاویه‌های متفاوت،عناصر افقی و عمودی با هندسه خاص و تمام رنگ‌های اصلی به کاربرده است.

پیتر کوک (1936)
موزه Kunsthaus به همه پیشنهاد خنده،هیجان و چشم اندازی زیبا به شهر را می‌دهد.این موزه ورودی بسیار خیره کننده دارد و مانند یک سفر به مقصدی ناشناخته شما را راهنمایی می‌کند.این رمز و راز در فضای تاریک و در عین حال جادویی وجود دارد.این پروژه یک طراحی بر روی کاغذ نیست بلکه یک موزه و گالری هنری در اتریش است که توسط پیتر کوک و همکارانش(استودیو CRAB) طراحی شده است.



ریچارد راجرز (1933)
تکنولوژی بالا،کارایی،انعطاف پذیری و سازگاری و رنگارنگ بودن در پروژه ریچارد راجرز باعث جذب و ایجاد روحیه بسیار بالا در کار شده است.در نگاه اول، موزه مانند یک جسم بزرگ مستطیلی با لوله‌های داربستی رنگارنگ به نظر می‌آید اما با کمی دقت خواهید فهمید،لوله آبی برای تهویه،لوله سبز برای لوله کشی آب ساختمان و تجهیزات مربوط به اتفای حریق است.رنگ زرد و نارنجی برای سیستم‌های الکتریکی،رنگ قرمز برای آسانسور و زنگ سفید برای تجهیزات بزرگتر تهویه استفاده شده است.


ریچارد بوفیل (1939)
هنر و فعالیت معماران اسپانیایی خاصه پروژه‌های مسکونی مانند آپارتمان El Sargazo، Gaudi District، Kafka Castle، Xanadú and La Muralla Roja است. فعالیت این معمار بیشتر در ساختمان‌های چند سطح که با طراحی مناسب سایه‌هایی برای ساختمان ایجاد شده است و در عین حال چشم انداز و کنتراست زیبایی را خلق کرده به چشم می‌خورد.



منبع: آرل