بزرگنمايي:

آریا بانو -
سقط های عمدی چه آنها که مطمئن انجام می شود و چه آنها که نامطمئن و پرخطرند، دارای عارضه هستند. منظور من از سقط های عمدی یعنی ختم بارداری که با میل و رضایت خود شخص انجام می شود.
به این سقط نام های متعددی می دهند مانند سقط جنایی، سقط پرخطر یا غیرقانونی. شخص به 2 صورت اقدام به انجام سقط می کند یعنی می تواند در یک محل استریل و به وسیله فرد دارای مهارت کافی جنین را سقط کند یا گاهی در شرایط بد بهداشتی و به وسیله افراد ناوارد اقدام می کند که درواقع علاوه بر عوارض و تهدید جان مادر، خطرات بسیاری دارد البته عارضه در شرایط مطمئن به حداقل می رسد اما صفر نمی شود. عوارض حاد می تواند شامل خون ریزی و عفونت باشد و عوارض دیررس مانند از دست دادن رحم، نازایی و از دست دادن تخمدان، چسبندگی به دنبال عفونت ها و درد و حتی انسداد روده هاست.
یادم می آید که حدود 20 سال پیش که در مراکز آموزشی کار می کردم مراجعان زیادی داشتیم که به دنبال سقط پرخطر با عوارض زیادی می آمدند. اما این موارد را امروزه بسیار کمتر می بینیم و این مساله می تواند دلایلی داشته باشد از جمله اینکه به هر حال آموزش روش های جلوگیری از بارداری که در این چند سال به طور جدی پیگیری کردیم، بی فایده نبوده است. برای سقط پرخطر در دنیا اقدامات زیادی انجام می دهند.
اجازه بدهید کشورهای دنیا را از این نظر در 2 گروه تقسیم کنیم؛ اول گروه هایی مانند کشور ما و صد و اندی کشور دیگر که سقط در آنها ممنوع است و دوم 57 کشور که سقط را مجاز و قانونی می دانند. آماری که در سال 2006 طبق تحقیقات سازمان بهداشت جهانی روی سقط های پرخطر و برای یافتن راه حل مناسب در زمینه پیشگیری از آنها انجام شده، بسیار جالب است. طبق این آمار، تعداد سقط های پرخطر سالانه که در کشورهای ممنوع انجام می شود 20 میلیون سقط است و در حدود آمار همان کشورهایی است که سقط را مجاز دانسته اند. نکته مهم همین جاست.
از این آمار متوجه می شویم قانونی کردن انجام سقط راه حلی برای جلوگیری از این مشکل (سقط های پرخطر) نیست. در 2 کشور مشابه که هر دو سقط را مجاز می دانند مانند ویتنام و هلند در یک آمارگیری دیده اند، پایین بودن سطح آگاهی و اطلاع مردم چقدر در این امر موثر است. در ویتنام از هر هزار زن 83 نفر اقدام به سقط های عمدی و پرخطر با انواع روش ها می کنند، در حالی که می توانند به مراکز مجاز بروند و سقط را مطمئن و کم عارضه تر انجام دهند اما در هلند از هر هزار نفر تنها 3 زن تن به سقط پرخطر می دهند.
پس حتی آزاد کردن سقط مشکل را حل نمی کند. در مقابل باید گفت ممنوع کردن آن نیز کارساز نیست و متاسفانه آمار در هر دو جا (کشورهای آزاد و کشورهای ممنوع) یکسان است. تفاوتی نمی کند. افرادی که مشکل اصلی شان ناآگاهی است، بدون رضایت خاطر موجب بارداری می شوند و ناآگاهانه تر اقدام به سقط می کنند آن هم از نوع نامطمئن و پرخطر که جان مادر را تهدید می کند. این سقط های پرخطر سالانه 80 هزار زن را در دنیا به کام مرگ می کشد. 90 درصد این تعداد مرگ ها در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد.
منبع:روزنامه سلامت