بزرگنمايي:

آریا بانو -
چطوری مهارت فرزندپروری خود را تقویت کنیم؟
٩٥٨
١
کودکت / اینکه مدرسه‌ای وجود داشته باشد و ما پدر و مادر‌ها بتوانیم مهارت های فرزندپروری را از طریق آموزش‌های آن یاد بگیریم، بسیار شگفت‌انگیز است. تصور کنیم که این مدرسه بتواند همه دستور‌العمل‌های موجود در رابطه با تربیت و مهارت های فرزند پروری در اختیارمان قرار دهد. متاسفانه چنین مدرسه‌ای وجود ندارد؛ اما اینترنت هست و می‌توانیم به کمک آن به نتایج دلخواه خود در زمینه تربیت فرزندمان برسید. به کمک اینترنت می‌توانیم از نظرات والدینی بهره‌مند شویم که قصد دارند تجربه و دانش خود را در اختیار سایر والدین قرار دهند. در ادامه قرار است با پنج روشی که مهارت های فرزندپروری را تقویت و کیفیت روابط مناسب ما را با فرزندمان تضمین می‌کند، آشنا شویم.
روش های بهبود مهارت های فرزندپروری
گوش دادن به حرف‌های کودک
ممکن است گاهی به دلیل مشغول بودن زیاد، متوجه صحبت‌های فرزندمان نشویم. نگران نباشید، این مسئله حتی برای بهترین والدین هم پیش خواهد آمد. سعی کنیم هنگامی که در خانه هستیم همه عواملی که ممکن است باعث انحراف ذهن و حواس‌پرتی ما شود، کنار بگذاریم. این زمان را به تقویت مهارت های فرزندپروری و درک امید‌‌ها، نگرانی‌ها و اضطراب‌های کودک اختصاص دهیم. وقتی که ما، تا این حد به کودکمان توجه نشان می‌دهیم، او عشقمان را نسبت به خودش درک می‌کند. گوش دادن فعال به معنی تمرکز روی صحبت‌های طرف مقابل بدون فکر درباره نحوه پاسخ به آن است. این فعالیت شامل توجه نشان دادن به صحبت‌های طرف مقابل با استفاده از زبان بدن است. بهتر است که توانایی‌های شنیدن خودمان را بهبود دهیم. خودمان را خم کنیم، تا هم‌قد کودک شویم. تمام توجه خود را کاملا روی کودک متمرکز کنیم و تماس چشمی با او داشته باشیم.
قضاوت درست و پایبندی به قوانین داشته باشیم
وظیفه ما به عنوان پدر و مادر این است که تفاوت بین درست و غلط را به کودک بیاموزیم. در واقع نه تنها باید این درس را به کودک یاد دهیم، بلکه باید خودمان هم از این قوانین پیروی کنیم. این نشان می‌دهد که همیشه حق با ما نیست و امکان دارد ما هم اشتباه کنیم. اما با توجه به اینکه متناسب با هر جرمی، مجازات و تنبیهی وجود دارد، باید روی حرف خود بمانیم. قوانین به محض تدوین، اجرا می‌شوند. باید به قوانین خانه احترام بگذاریم و آن را اجرا کنیم، مگر اینکه دلیلی برای انجام ندادن آن داشته باشیم. رفتار خود را توجیه نکنید؛ زیرا کودک، کارآگاه باهوشی برای گرفتن مچ شما است!
یک الگوی خوب باشیم
سعی کنیم جلوی فرزندمان کاری را که نمی‌خواهیم او یاد بگیرد، انجام ندهیم. اگر در حال انجام کاری هستیم که مایل به تقلید کودک از روی آن نیستیم، باید روی حرکات و رفتار خود مقابل کودک دقت بیشتری داشته باشیم.
کنترل احساسات مقابل کودک
اگر کنترل احساساتمان را مقابل کودک از دست دهیم، ممکن است او وحشت‌زده شود و از ما بترسد. باید هنگام حساب و کتاب، حتی بحث با همسرمان، سعی کنیم که تا جای ممکن عصبانی نشویم. زیرا هر زمان که کنترل خودمان را از دست می‌دهیم و شروع به مشاجره و بحث و دعوا با سایرین می‌کنیم، در حال القای این موضوع هستیم که در صورت تحت فشار قرار گرفتن، لزوما باید عصبانی و خشمگین شویم.
ثابت کردن عشقمان به کودک
مطمئنا ما فرزندمان را دوست داریم و حتما بار‌ها و بار‌ها به آنها گفته‌ایم که دوستشان داریم. اما چطور به آنها نشان می‌دهیم؟ باید از زبان عشق برای نشان دادن احساسمان به کودکمان استفاده کنیم. باید آنها را در آغوش بگیریم و ببوسیم. با در آغوش گرفتن کودک به او احساس عشق و امنیت می‌دهیم. بیشتر والدین ممکن است ساعت‌های زیادی با فرزندشان صرف کنند، اما نمی‌توانند روابط صمیمانه‌ و نزدیکی با کودک داشته باشند. در آغوش گرفتن کودک و بوسیدن او به ویژه برای والدینی که بیشتر اوقات خود را مشغول کار هستند و کمتر فرزندشان را می‌بینند، اهمیت دارد. برای اثبات عشق و تقویت مهارت های فرزندپروری باید زمان بیشتر به بازی‌های دو نفره یا خانوادگی اختصاص دهیم و به طبیعت برویم و شفاف و ساده با کودکمان گفت و گو کنیم.